Klasyczne leczenie wyprysku atopowego

Podstawą medycyny klasycznej zawsze jest leczenie zewnętrzne, miejscowe, w cięższych przypadkach dodawana jest fototerapia. Chodzi o napromienianie terapeutyczne światłem UV, które częściowo może poprawić wyprysk. W najgorszych przypadkach stosowane są leki tłumiące immunitet. Ich stosowanie należy rozważyć bardzo ostrożnie, ponieważ mają wiele skutków ubocznych. Ważne jest, by dermatolog pacjentowi odpowiednio wytłumaczył, jak należy stosować leki.
 

W fazie ostrej maści lub kremy gęste nie są odpowiednie, stosuje się okłady lub specjalne spraye. Te dzięki parowaniu ściągają zapalenie i zawierają inne substancje czynne. W tym przypadku jednak postać produktów jest ważniejsza niż sama substancja czynna.

W fazie przewlekłej jest inaczej. Zazwyczaj stosowane są produkty gęstsze wybierane nie tylko w celu natłuszczenia skóry suchej, ale także dlatego, że z tłustej podstawy substancja czynna przedostaje się w skórę lepiej i głębiej. Ponadto istnieją specjalne techniki stosowania tych środków w celu maksymalizacji ich wydajności. Chodzi o specjalne okłady, zwykle stosowane w szpitalach, ale po szkoleniu mogą być wykonywane przez rodziców małych dzieci. Podczas okładów stosuje się lek, na to wilgotny okład, a następnie suchy okład. Ta technika umożliwia zarówno odparowanie stanu zapalnego ze skóry, jak i jej nawilżenie. 

Inną specjalną techniką jest okluzja. Jest stosowana wtedy, gdy wyprysk znajduje się w fazie przewlekłej w miejsca, gdzie występuje duże osadzanie keratyny i w miejsca, gdzie jest to rzeczywiste. Na przykład okład przykłada się do rąk z dużymi osadami keratyny, ponieważ podczas ruchu ręce boleśnie pękają. Tutaj substancja czynna stosowana jest w postaci maści, na którą kładzie się półprzepuszczalna warstwa, taka jak folia spożywcza lub lekkie plastikowe rękawiczki. Dochodzi do częściowego zapobiegania parowaniu wody ze skóry, w wyniku czego zwiększa się penetracja substancji czynnej.
 

Niestety zakres substancji czynnych dla atopowego zapalenia skóry nie jest tak szeroki jak w przypadku innych chorób. Zawsze muszą to być leki przeciwzapalne. Obecnie medycyna ma dwie podstawowe grupy: kortykoidy i lokalne immunoglobuliny. Oprócz tych leków istnieją tradycyjne produkty o lekko przeciwzapalnym działaniu, takie jak smoły i ichtiol stosowane jako dodatkowa pielęgnacja łagodnych postaci wyprysku. Jednak ich przygotowanie i stosowanie jest pracochłonne, a większość z tych środków ma bardzo nieprzyjemny zapach.